Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Flouquet-dis-aubre
Zygodon rupestris
Orthotrichaceae
Nom en français : Houppe des rochers.
Descripcioun :Aquelo mousso coumuno acroucarpo d'aperaqui 1 cm d'aut, se vèi bèn sus li pège d'aubre (pin, éuse, roure...). Li tijo soun dreissado en "C" e s'envertouion un cop seco. I'a un mouloun de rizouïde brun e papilous à la baso. Li fueio de 1,5 mm de long soun en formo de lanço emé uno costo que s'acabo en pouncho. Fai raramen d'espouroufite, pamens i'a proun de proupagulo (fotò) sus li bord di fueio.
Usanço :Lou flouquet-dis-aubre èi lou mai coumun di Zygodon au nostre. Zygodon viridissimus s'atrovo dins li fourèst mai fredo dóu Neckeretea complanatae ; si fueio soun mai torso e si proupagulo diferènto.
Port : Acroucarpo
Taio : 1 cm
Fueio : 0,7 à 1,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Zygodon
Famiho : Orthotrichaceae
Ordre : Orthotrichales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 cm
Ø (o loungour) flour : 16 dènt
Flourido : printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
abriéu à setèmbre
Liò : Pège
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mieterrano
Ref. sc. : Zygodon rupestris Schimp. ex Lorentz, 1865